Glonomóżdżek, oto ja.

Perseusz 'Percy' Jackson 

| Syn Posejdona | 17 lat | 18 sierpnia | Mieszkał w New York |

| Ukochany Annabeth | Glonomóżdżek | Wybawca Olimpu |

| Grupowy domku | Ma brata cyklopa- Tyson'a |

Percy był 'normalnym' chłopakiem dopóki nie skończył dwunastego roku życia i  od swojej matki,  Sally Jackon, nie dowiedział się o swoim prawdziwym pochodzeniu. Do tego czasu był uczniem kilkunastu szkół, z których za każdym razem był wywalany przez dziwne zjawiska z jego udziałem. 

 "Mojemu mózgowi zdarza się czasem przysnąć na moment i chwilę później zdaję sobie sprawę, że czegoś nie zauważyłem -jak gdyby kawałek układanki zniknął z wszechświata, pozostawiając mnie ze wzrokiem wlepionym w puste miejsce. Psycholog szkolny powiedział mi że to objaw ADHD: mózg błędnie interpretuje pewne rzeczy."

Do obozu trafił wraz z Groverem i matką, gdy ścigał ich Minotaur. Jego matka została porwana przez owego stwora, jednak Percy był święcie przekonany, że nie żyje. Pokonał Minotaura dzięki mieczowi od Chejrona, Orkanem, po czym zemdlał. Obudził się w pawilonie szpitalnym. Był przekonany, że to co go spotkało, było jedynie snem, dopóki nie zobaczył kozich nóg Grovera. Po dwudniowej nieprzytomności pierwszy raz spróbował nektaru, by poczuć się lepiej.

"Pierwszy łyk był szokiem, bo oczekiwałem smaku soku jabłkowego. Ale to nie był sok. To były ciasteczka w czekoladzie. Płynne ciasteczka. I to nie byle jakie, tylko ciasteczka w niebieskiej polewie domowej roboty mojej mamy, maślane, gorące, z wciąż półpłynna polewą. Napiłem się i poczułem, jak w moje ciało wstępuje energia, ciepło i dobry nastrój. Smutek nie znikł, ale czułem się tak, jakby mama właśnie pogłaskała mnie po policzku, dała cukierka tak jak wtedy, gdy byłem mały, i zapewniła, że wszystko będzie dobrze."

W obozie poznał  wielu nowych herosów, ale Annabeth najbardziej go zainteresowała. Co prawda nie darzyli się na początku sympatią i stronili od bliższego poznania. Z czasem zaczęli się do siebie przekonywać po wyprawie do hadesu, gdzie Percy chciał uwolnić swoją matkę.  Jednak dopiero po bitwie o Olimp zaczęło ich łączyć coraz większe uczucie. 

" Spojrzała na mnie, jakby rozkoszowała się  świadomością, że nadal tam jestem. A ja uświadomiłem sobie, że robię to  samo. Świat się rozpadał, a ja myślałem jedynie o tym, że ona żyje. "[Percy o Annabeth]

 Percy na pewno należy do osób pewnych siebie i ryzykantów. Annabeth nazywa go glonomódżkiem, ponieważ uważa, że Percy jest ciężko myślący i nie widzi oczywistych rzeczy. Chłopak na pewno jest lojalny i oddany swoim przyjaciołom. Często jednak nie umie ocenić ryzyka i zazwyczaj narażony jest na niebezpieczeństwo. Niepoprawny optymista i nie umie trzymać języka za zębami. 

"-Bardzo przepraszam- wtrąciłem się. - Ale skoro zamierzacie mnie zabić, to nie moglibyście się po prostu zabrać do dzieła?
Cała trójka spojrzała na mnie.
-No, ten to jest bezczelny- skomentowała Demeter.
-Niewątpliwie- przytaknął Hades."

"Nigdy, ale to nigdy nie będę ci niczego ułatwiać Glonomóżdżku. Przyzwyczaj się."

"- Uważaj - zawołałem do pegaza. - Mam pomysł!
  Och, nienawidzę tych pomysłów. (pegaz)"

•  Ma ADHD i dysleksje 

• uwielbia kolor niebieski

• jego ojczym to Paul Blofis

• ma dalekiego krewnego, Franka Zhang

• 185cm wzrostu

• czarne włosy i oczy w kolorze morza

• odnalazł piorun Zeusa, Złote Runo 

• od Dedala dostał ogara piekielnego - Pani O'Leary

• posiada pegaza o imieniu Mroczny, którego uratował z "Księżniczki Andromedy"

• obronił Manhatann

• miał piętno Achillesa

• wszedł do Podziemia kilka razy

• drażnił Polifema

• pokonał lwa nemejskiego, hydrę i wszedł do ogrodu Hesperyd

•zabił Meduzę

• podniósł sklepienie niebieskie

• jest jedynym, na którego nie działa rzeka zapomnienia- Lete

• posiada legendarny miecz Anaklysmos- Orkan, który Zoe Nightshade podarowała kiedyś Heraklesowi

• rozmawia z rybami i końmi

• będąc na morzy potrafi określić swoje dokładne położenie

• największym lękiem Percy'ego jest utrata bliskich osób, zniszczenie obozu, czy śmierć jego przyjaciół

• jest kiepski w łucznictwie

"Bardzo chciałbym móc powiedzieć,że w drodze na dół nachodziły mnie głębokie przemyślenia i doznawałem nagłych objawień, że pogodziłem się z własną śmiercią, śmiałem się śmierci w twarz itd. A tak naprawdę to jak było? Naprawdę myślałem po prostu ,,Aaaaaaauuuuuuaaaaaa!''

______

Kp może ulec zmianie. Chętny na pisanie wątków pod kartą.
Kontakt: 49839615