You will remember me for centuries

Alla Breame

Córka Apolla — 16.07.1999;17 lat — Całoroczna od pięciu lat — Grupowa domku nr 7

My shadow's over you

uzdrowicielka — walka bronią białą — utalentowana artystycznie

Nigdy się nie poddasz, co? Choćby niebo waliło ci się na głowę, ludzie rzucaliby ci drzewa pod nogi, ty dalej będziesz iść pewnym siebie krokiem z triumfującym uśmiechem na twarzy i głową podniesioną do góry. Doprawdy denerwujące. Zawsze tak wytrwale dążysz do celu, wykorzystując swoje wszelkie asy w rękawie? Uważaj, bo kiedyś ci się one skończą, Słoneczko. Przysporzysz sobie przy tym wrogów, ale ciebie to nie obchodzi. Jesteś przecież samowystarczalna, choć lubisz przebywać wśród ludzi. Samotny wilk z duszą towarzystwa, ha! Pełna sprzeczności, jak zawsze. Jesteś jak słońce; czasem świecisz, wręcz promieniejesz na niebie, a czasem chowasz się za chmurami. Istna z ciebie ciocia-dobra-rada, choć uważasz, że słowa i tak nic nie zmienią, zbyt empatyczna i zbyt ambitna. Walczysz do ostatniego tchu całą sobą, po części to uwielbiając. Adrenalina stanowi twój napęd, nie możesz się bez niej obejść, pchając się w niebezpieczeństwo, a jednocześnie go unikając. Przeznaczenie i tak cię w końcu dopadnie. Uwielbiasz pokazywać ile jesteś warta i robić ludziom na przekór. Nie potrafisz wykonać jakiejś sekwencji? Cały dzień spędzisz na arenie, ćwicząc ją do upadłego, w końcu pokazując, że się mylili. Warkniesz kiedy trzeba, rzadko podkulisz ogon, pokarzesz kły, drapniesz pazurami. Masz to po mamusi, córce Zeusa, byłej grupowej domku i aktorce teatralnej, obecnie przewracającej się w grobie. No cóż, można powiedzieć, że twoje dwunaste urodziny nie były najlepsze. Podczas premiery unowocześnionej wersji Romea i Julii, potwór przebił Samanthę Breame na wskroś mieczem. Publiczność oczywiście nic sobie z tego nie robiła, owa scena dotyczyła śmierci Julii. Była sztuczna krew, nawoływanie pomocy, okrzyki bólu, no i git. Bili brawo ponad minutę. Jako dwunastolatka siedziałaś z otwartą buzią na widowni, a gdy potwór zaczął się do ciebie zbliżać, po prostu uciekłaś z teatru. Po paru dniach tułaczki, natrafiłaś na kogoś takiego jak ty i dotarliście do Obozu Herosów. Do tej pory nie wiesz, co robisz u Apolla. Z twoim charakterem pasowałabyś bardziej na dziecko Aresa, ale mieścisz się w kryteriach. Błękitne oczy, blond włosy, odziedziczone talenty, chęć niesienia pomocy, choć łuku wolisz nie tykać, odkąd prawie pozbawiłaś kogoś głowy przez złe wycelowanie. Ta pechowa osóbka chyba nie chowa do ciebie urazy, a przynajmniej masz taką nadzieję. Sama nie ubolewasz, wolisz bliskie starcie z przeciwnikiem. Od małego marzyłaś o staniu się prawdziwym bohaterem, idealnym przywódcą, dobrym człowiekiem. Wiesz, że los lubi mieszać nam w planach. Prawie zawsze widać u ciebie ten charakterystyczny błysk w oku, a jeśli wystąpi z typowym dla ciebie uśmieszkiem, strzeżcie się ludzie! Do głowy wpadł jej właśnie świetny pomysł na wymknięcie się z obozu, czasem przecież trzeba trochę odejść od zasad, aby posmakować życia, genialna strategia w kolejnej grze o flagę albo rym, który nie może się zmarnować. Jesteś kreaturą swoich przyzwyczajeń. Uważasz, że kontrola nie jest dla ciebie. Rzucasz się w wir wydarzeń, patrząc jak wymykają się spod panowania i godząc się na skutki, jednocześnie planując każdy ruch i ważąc każde słowo. Od zawsze wystawiałaś się na próby, pakowałaś w kłopoty, pożądając adrenaliny i niebezpieczeństwa. Nauczyłaś się jednego, czego przestrzegasz do dziś. Akceptacja, adaptacja, reakcja.

I can't stop till the whole world knows my name
jazda konno — ulubionym bogiem Ares i Hefajstos — uprzedzenia do dzieci Afrodyty

----------------

Odświeżyłam kartę Alli, zmieniłam nick, znowu powróciłam!

Cytaty z piosenki Centuries - Fall Out Boy, wizerunek Hedvig Palm

Kochajmy się!

Biorę wszystko, powiązania, wątki, retrospekcje, a nawet misję, jeśli ktoś byłby chętny do pisania w trzy osoby c:
Jako że zaczął się rok szkolny, będę tu nieco rzadziej, ale nie zniknę. Promise.

GG: 50964179