-Oh my life is sooo hard. - Yeah? Try to be me for one day.

Pierwsze co ci przychodzi na myśl gdy go widzisz?

Ciapa, niezdara, fajtłapa, (każdy inny synonim pierwszego słowa) kim on w ogóle jest?

A tak sobie żyje w cieniu tych wszystkich herosów. Siebie nie zbytnio tak nazywa, ponieważ ostatnim razem gdy chciał użyć miecza mało co nie rozciął sobie nogi, a poprzednim razem zamiast strzały z rąk wyleciał mu łuk. Jedyne co mu wychodzi to panowanie nad swoimi 'boskimi' umiejętnościami, ale o tym też nikt nie wie...

Trafił do obozu w wieku 10? 11 lat?  Od początku sobie nie radził. Szybciej potknąłby się o własne nogi niż wziąłby do ręki flagę, która przed nim stoi. Nikt nigdy nie chciał mieć go w grupie, w stołówce siedział na uboczu, bo kto by chciał się w ogóle kolegować z taką łamagą?

Stara się ignorować nieprzyjemne słowa kierowane w jego stronę, tak samo jak i śmiechy. Tak w głębi duszy czasami też śmiał się z samego siebie, nawet był czas kiedy i śmiał się z nimi na głos, tyle, że inni wyraźnie dali do zrozumienia, że wygląda jeszcze bardziej idiotycznie gdy sam się śmieje ze swojej niezdarności.

Nie twierdził, że wszyscy tacy byli, ale po prostu w większości przypadków znajdował się w złym miejscu o złej porze, jak to Jason, bo chłopak ma do tego zadziwiające zdolności.

James Carter
Syn boga Eol (wiatr)

 18 lat
urodzony oraz wychowany w Morristown
brązowe oczy
180 cm wzrostu
4 stycznia
krótkowzroczny ( -4.0 dioptrii )

alergia na 2/3 dostępnego jedzenia

pechowiec

Nie ma się co spodziewać jakieś ujmującej historyjki. Jego dzieciństwo było zwyczajne w swojej przeciętności. Wychowała go zapracowana kobieta, która mimo tego starała się swojemu potomkowi dawać tyle miłości ile tylko potrafiła. Pracowała po godzinach by starczało im na jedzenie. Chłopak był zupełnie normalny, bawił się w piaskownicy, biegał i skakał. Wszystko się zmieniło po tym jak trafił do Obozu Herosów. Po utracie matki (bo nawet nie wie czy ona nadal żyje) pogubił się w tym wszystkim. Jego świat zawirował. Zupełnie jakby ktoś rzucił na niego zły urok. Tak sobie to też tłumaczył, bo wolał to niż świadomość, że jest kompletną niezdarą  i nie potrafi nawet wykonać najprostszego polecenia bez zepsucia czegoś.

Jego ojciec nigdy nie pojawił się na horyzoncie, ale jak się później okazało nie było to niczym nadzwyczajnym. Podczas odkrywania swoich umiejętności odkryto kto jest jego drugim rodzicem.

Późniejsze lata nie różniły się zbytnio od poprzednich nie wliczając, że co roku był coraz starszy.

Ciężko powiedzieć jaką jest osobą skoro nawet się z nim nie starało porozmawiać. Jeśli się już z nim jednak porozmawia i pozna się go nieco, można się dowiedzieć, że jest całkiem miły i bystry. Przez fakt, że właściwie większość czasu spędza w swoim domku to wiele czasu poświęca na naukę, czytanie, poznawanie świata poprzez książki. Tam przynajmniej wie, że nie może narobić zbyt wielkiego bałaganu . Czuje się dużo pewniej zamknięty w swoim świecie wiedzy. Jego ulubionym zagadnieniem jest meteorologia, jednak nie jest łatwo dostać książki na jej temat napisanej w grece. Tak więc spędza on długie wieczory na rozszyfrowywaniu tego nowoczesnego języka, tylko po to by móc się dowiedzieć czegoś nowego. 

W brew pozorom jest nad wyraz wytrwały w tym co robi jak na przykład w dążeniu do celu. Zdaje sobie sprawę z obecności dwóch lewych rąk i nóg i dlatego gdy mu się nie uda próbuje jeszcze raz i jeszcze raz aż w końcu coś wyjdzie mu choć odrobinę lepiej niż poprzednio. Dlatego za każdym razem zgłasza się do pomocy w obozie, nawet jeśli poprzednie 10 tysięcy razy nie poszło mu zbyt dobrze, to tym razem chce zrobić coś lepiej. 

Gdy udaje mu się znaleźć miejsce w lesie gdzie nie ma innych herosów bardzo często tak jak w dzieciństwie bawi się wiatrem. Tworzy mini tornada, albo sprawia, że korony drzew huśtają się mocniej i za każdym razem stara robić się coś nowego,a  poprzez metodę prób i błędów udaje mu się sukcesywnie ulepszać swoją umiejętność. 

Mostek w jego okularach sklejony jest szarą taśmą. Połamał go w wieku 16 lat i do tej pory nawet nie zgłosił się po nowe, twierdząc, że i tak nie miałoby to sensu, bo zepsułby zaraz i te nowe. Jedyne co jest w nich wymieniane to szkła, które dość często ulegają wszelakim pęknięciom.

W wieku 15 lat nosił brązowe okrągłe okulary, ale gdy raz się przewrócił spadły mu z nosa, a widzący to jeden ze starszych od niego herosów zainteresował się tym i rozgniótł je na miazgę. Przez około tydzień James nie wychodził z domku, bo wszystko dookoła nie miało ostrości i gdyby tylko chciał gdzieś pójść to przed tym nabiły się na rant jakiegoś mebla, później pewnie spadł by ze schodów i wpadł jeszcze na kilka osób.

Jego mama nazywa się Isabell, ostatni raz widział ją w wieku 10/11 lat, po tym nigdy więcej o niej nie usłyszał, a gdy pytał co z nią będzie nikt nie chciał mu odpowiedzieć.

Od czasu gdy tu trafił ani razu nie był poza obozem. Nigdy nie spotkał żadnego potwora i nigdy nie został wysłany na żadną misję, bo najprościej w świecie zapewne nie poradziłby sobie.

Może jeść tylko warzywa, kasze gryczaną i jaglaną, tylko niektóre owoce (wykluczając jabłka, gruszki i wszelakie cytrusy) oraz wszelkiego rodzaju ryby. Niektóre alergie są mniej lub bardziej poważne, po wypiciu soku pomarańczowe, lub zjedzeniu jabłka zapewne dostałby tylko nieznacznej wysypki, podobnie jak z czekoladą i kilkoma innymi produktami spożywczymi. Po zjedzeniu czegoś zawierającego gluten miałby pewnie katar przez kilka dni, jednak po zjedzeniu orzechów jego przełyk by spuchł i mógłby się udusić - jedynym ratunkiem w takiej sytuacji jest zastrzyk. Gdyby zjadł mięso po prostu cały by spuchł i albo opuchlizna zeszłaby sama po kilku dniach, albo też można by zastosować zastrzyk. I jest pewnie jeszcze wiele innych reakcji, tylko nie wszystko James zdążył wypróbować.

Zakwaterowany jest w domku Posejdona, jako że Eol był synem Posejdona, a gdy James przybył do obozu ustalono, że zamiast budować nowy dom, po prostu tam właśnie go przydzielą.
-----------------------------------------------------------
Karta postaci najprawdopodobniej ulegnie jeszcze zmianom. 
Kontakt ten sam co u Gera i Derana